Na de studie begon het echte werkleven. Ik was super blij met de eerste baan die ik kreeg, maar na twee jaar werden de signalen van een Bore-out zichtbaar. Ik werd onvoldoende uitgedaagd. Netjes werkte ik mijn werktijden van 9 tot 5 en avonds was ik super moe. Het werd tijd mijn droom als Food Designer te verwezenlijken. In deze nieuwe uitdaging lag mijn interesse voornamelijk in de gezondheid van voedingsmiddelen. Ik kon mij erg verliezen in kwesties zoals; ’Waarom worden mensen ouder als ze veel rode bieten eten?’ ’Welke geluksstofjes zitten er in chocolade en hoe werken ze?’ Uiteindelijk bleek deze baan te uitdagend, met burn-out klachten ben ik hier weggegaan. Hoe kon dit toch?! Het bleek dezelfde oorzaak: niet durven aangeven wat ik echt wilde, wat ik echt nodig had. Maar ook onwetend hoe het nou kwam dat ik zo onzeker was en mezelf niet te durven uiten. Dit zorgt voor een hoop frustratie en andere neerslachtige gevoelens.